Co to jest empiryzm? To pytanie nurtuje zapewne wielu z was, skutecznie spędzając sen z powiek. Ja też tak kiedyś miałem. Mi też to pytanie nie dawało spać po nocach. Na szczęście, już od dawna wiem co to jest empiryzm. I dziś sam mogę podzielić się z wami tą radosną nowiną, rozwiewając wszelkie wasze wątpliwości.
Empiryzm, moi drodzy, to doktryna filozoficzna. I to nie byle jaka. Głosi ona bowiem, że źródłem ludzkiego poznania są wyłącznie wszelkiego rodzaju bodźce zmysłowe, docierające do naszego umysłu ze świata zewnętrznego. Stanowi więc wyraźne przeciwieństwo doktryny zwanej racjonalizmem filozoficznym. Ten bowiem obstaje przy przekonaniu, że to idea ma nadrzędne znaczenie dla wszelkiego poznania, bodźce zaś pełnią rolę drugorzędną. I choć empiryzm był już znany w starożytności, to za twórcę doktryny empirycznej w sensie współczesnym uważa się angielskiego filozofa Francisa Bacona, zaś do jej rozwoju przyłożyli się wydatnie Anglik John Locke, Irlandczyk George Berkeley oraz Szkot David Hume. W pewnym więc sensie można upatrywać korzeni współczesnej odmiany empiryzmu na Wyspach Brytyjskich. Do innych, znanych empirystów należeli Francuzi Etienne Bonnot de Condillac i Pierre Cabanis, Szwajcar Charles de Bonnet oraz nasi wybitni rodacy – Stanisław Staszic i Jędrzej Śniadecki. Empirystą był także Leonardo da Vinci. Ponadto empiryzm dał życie takim prądom filozoficznym, jak fenomenologia, kantyzm, pozytywizm i pozytywizm logiczny.
Teraz, kiedy już wiedzie, co to jest empiryzm, możecie spać spokojnie.
